360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

"Idąc z Corso Umberto przez Via delle Muratte znajdziemy najwspanialszą w Rzymie fontannę (obok pałac Poli). Fontanna ta zbud. została w 1762 r. na miejscu starorzymskiego wodociągu z czasów Agryppy. Statua Neptuna i inne postacie alegoryczne harmonizują z całością; woda tu bardzo czysta. Rzymianie i turyści starym zwyczajem, wyjeżdżając z miasta, rzucają w basen pieniądze gwoli szczęśliwemu powrotowi." (Kazimierz Kierkowski: Przewodnik po Włoszech ze szczególnem uwzględnieniem Rzymu, Warszawa 1925).

Trójprzęsłowy łuk o wysokości 21 metrów zbudowano w latach 312-315 dla uhonorowania dziesięciolecia sprawowania władzy przez cesarza Konstantyna oraz dla uczczenia jego zwycięstwa nad Maksencjuszem w bitwie przy Moście Mulwijskim. Jest to najmłodszy z zachowanych rzymskich łuków triumfalnych.

Koloseum, Amfiteatr Flawiuszów (łac. Amphitheatrum Flavium, Colosseum; wł. Colosseo) – amfiteatr w Rzymie, wzniesiony w latach 70-72 do 80 n.e. przez cesarzy z dynastii Flawiuszów. Jest to duża eliptyczna budowla o długości 188 m i szerokości 156 m, obwodzie 524 m, wysokości 48,5 m, z pojemną widownią, która mogła pomieścić pomiędzy 45 a 73 tys. widzów; z galeriami komunikacyjnymi oraz areną z systemem podziemnych korytarzy. Od strony wewnętrznej budowla jest pięciokondygnacyjna. Cztery kondygnacje zbudowano jako układ pomieszczeń wydzielonych pomiędzy filarami, ścianami, ze sklepieniami kolebkowymi i krzyżowymi. Umieszczono tam bufety, szatnie, natryski, pomieszczenia dla gladiatorów, klatki dla zwierząt, korytarze. Wokół areny wzniesione było podium. Do Koloseum prowadziło 80 ponumerowanych wejść (zachowały się oznaczenia wejść od nr XXIII do LIV), które zapewniały szybkie opuszczenie widowni przez widzów. Istniała też możliwość przykrycia całej widowni specjalną osłoną (velarium) w deszczowe lub bardzo słoneczne dni.

Odbywały się w nim m.in. walki gladiatorów, naumachie, polowania na dzikie zwierzęta. Tradycja mówi, iż w Koloseum mordowano chrześcijan, co upamiętniono krzyżem wewnątrz budowli. Od połowy XVIII wieku Koloseum jest otoczone opieką jako miejsce męczeństwa pierwszych chrześcijan, wcześniej pozyskiwano z niego bloki kamienne jako materiał budowlany. Nazwa Koloseum została nadana we wczesnym średniowieczu od znajdującego się w pobliżu budowli ogromnego (gr. kolossos) posągu Nerona przedstawionego jako Helios. (Tekst na podstawie Wikipedii).