360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Barokową świątynię zbudowano w latach 1761-1764. W prezbiterium polichromia przedstawiająca sceny z życia patrona.

"Zespół klasztorny franciszkanów powstał w latach 1754-1780. Jego fundatorami byli: biskup Wacław Sierakowski, wojewoda kijowski Franciszek Salezy Potocki, Wawrzyniec i Sebastian Morscy. Kościół pw. św. Marii Magdaleny wzniesiono z wykorzystaniem murów poprzedniej świątyni. Po pożarze w 1864 r. obniżono dach, uproszczono architekturę wież i usunięto rokokowe rzeźby z nisz fasady. Od 1975 r. prowadzona jest restauracja kościoła, m.in. na podstawie zachowanych śladów przywrócono pierwotną kolorystykę tynków zewnętrznych.
Kościół jest budowlą późnobarokową z dwuwieżową fasadą. W doskonale skomponowanym wnętrzu zachowało się oryginalne wyposażenie z czasu budowy. Zwracają uwagę bogate rokokowe ołtarze, prospekt organowy i konfesjonały. W ołtarzach rzeźby znanych lwowskich twórców: Piotra Polejowskiego, Antoniego Osińskiego i Stefana Grodzickiego. Rokokową polichromię sklepienia i ścian wykonał Stanisław Stroiński. Na jednym z przedstawień wizerunek nieistniejącego już przemyskiego ratusza." (Stanisław Kryciński: Pogórze Przemyskie, Pruszków 2007).

"Klasztor pijarów i kościół klasztorny, wybudowany w latach 1642-1648 po zewnętrznej stronie ówczesnych murów miejskich, przez wiedeńskiego budowniczego Poschbergera z fundacji księcia Stanisława Lubomirskiego, pana na zamku w Starej Lubowli.

Podoliniecki klasztor pijarów był pierwszy w środkowej Europie, postawiony jeszcze za życia założyciela zakonu, św. Józefa Kalasantego. Przy klasztorze wystawiono kościół pod wezwaniem św. Stanisława, krakowskiego biskupa i męczennika. Dwie wieże o wysokości 44 metrów są charakterystycznym symbolem całego miasta. Nad wejściem jest obraz św. Stanisława. [...]

Przy klasztorze mieściło się założone w 1642 r. przez Stanisława Lubomirskiego sławne gimnazjum, w którym uczyli się chłopcy z terenów Polski, Słowacji i Węgier. Do kolegium przyjmowano mężczyzn w wieku 18-30 lat, choć zdarzali się również chłopcy dużo młodsi (jeden nawet 5-letni!). Pochodzili zarówno z dużych miast (głównie polskich) — w tym z Krakowa i Warszawy, jak i z małych miasteczek czy nawet wsi. Nauczycielem i przeorem klasztoru w latach 1717-72 był m.in. wybitny polski reformator oświaty ks. Stanisław Konarski. Kolegium działało do 1919 r. Obecnie na ścianie budynku znajduje się marmurowa tablica pamiątkowa umieszczona w 1992 r. wspominająca po łacinie 350-lecie założenia szkoły.

W 1923 r. rozwiązano klasztor. W 1950 r. władze komunistyczne zorganizowały tu obóz koncentracyjny dla słowackich prywatnych rolników, a potem do 1.08.1991 klasztor był bezprawnie własnością państwa. W 1991 r. budynki zwrócono kościołowi. Obecnie mieści się tu średnia szkoła i szkoła specjalna im. św. Klemensa Hofbauera." (Maciej Pinkwart: Północna Słowacja, 2001).

Historia kościoła parafialnego w tej podkrakowskiej wsi sięga początkami XIV wieku; jego obecny, barokowy wygląd pochodzi z przebudowy w połowie wieku XVIII. Obok kościoła wolnostojąca dzwonnica o konstrukcji słupowej z 1846 roku.