360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

W sezonie na hali pasą się tu owce (w ramach tzw. wypasu kulturowego), a w szałasie baca sprzedaje żętycę i oscypki własnego wyrobu.

"Polanę Huciska (lub Huty, 980-1050 m) wyrobiono ongiś na urodzajnych aluwiach potoku płynącego z Kamiennego Żlebu. W jej okolicy eksploatowano żyły kwarcowo-hematytowe z węglanami i pirytem (zachowane hałdy, fragmenty sztolni). W r. 1793 kopalnie in Hutisko mógł oglądać Belsazar Hacquet. Na przełomie XVIII i XIX w. rudę stąd dowożono do Kuźnic. Wcześniej musiała istnieć huta na samej polanie — do niej może odnosić się wzmianka w dokumencie z r. 1657 "pasze nazwane Hamry". W lipcu 1809 na polanie Huciska straż obywatelska stoczyła nocną potyczkę z bandą zbójników, kwaterującą w szałasie. Podczas strzelaniny poległ witowski wójt Andrzej Siuty, zaś jeden ze zbójników został ranny. Zachowały się fundamenty prywatnego schroniska gazdy Kostusia z Ratułowa, spalonego przez Niemców w styczniu 1945. Krzyż wystawił jako rodzinne wotum Andrzej Wróbel z Cichego w r. 1932. Latem kulturowy wypas owiec." (Józef Nyka: Tatry Polskie: przewodnik, Latchorzew 2009).

Szałas u zbiegu Doliny Gaborowej i Zadniej Raczkowej, jeden z najwyżej położonych w Zachodnich Tatrach, był dawniej własnością pasterzy z Przybyliny - stąd spotykana niekiedy nazwa Pribylinský salaš. ("Typowy liptowski szałas pasterski, dostać tu można żętycy, sera owczego i t. p." — pisał w 1937 r. Tadeusz Zwoliński.) Odremontowany jakiś czas temu służy jako schronienie przed deszczem i miejsce noclegowe.

Koliba, własność spółki leśnej z Kokawy, może nominalnie dać schronienie 14 osobom. Szczelnie zamykana na zasuwę, w środku jest wyposażona w prycze i piec z kominem; pod ścianą dużo narąbanego drewna, woda w pobliskim potoku, ławeczkowy wychodek w lasku za chatą. W skrócie — jak napisano na hiking.sk — útulňa s 5 hviezdičkami :-).