360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Z Wikipedii: "Rękawka związana jest z legendą o kopcu Kraka, usypanym przez lud po śmierci króla. Tradycja podaje, że ziemię noszono w rękawach, stąd wzięła się nazwa Rękawka. Na kopcu Kraka w trzeci dzień świąt wielkanocnych (wtorek był kiedyś również dniem świątecznym) odbywał się odpust, z którego szczytu zamożni krakowianie zrzucali biedakom i żakom krakowskim, zebranym u stóp wzgórza, resztki ze świątecznego stołu: chleb, wędlinę, gotowane jajka, jabłka, orzechy, ciasta, słodycze oraz drobne monety. Zwyczaj ten nawiązuje do pogańskich obrzędów związanych z Dziadami wiosennymi, przypadającymi na okres przesilenia wiosennego. Sam źródłosłów Rękawki nie pochodzi raczej od Kraka, jak mówi ludowa tradycja, ale nawiązuje do kultu zmarłych: w języku czeskim zachował się wyraz rakov co oznacza trumnę, a serbskim słowo raka, czyli grób. Przypuszcza się, że pochodzący z XI lub XII wieku kościółek św. Benedykta, którego święto przypada na dzień 21 marca (pierwszy dzień wiosny), było reakcją kościoła na żywe praktyki pogańskie na Krzemionkach. Do przejawów czci oddawanej zmarłym należało między innymi zrzucanie ze wzgórza pokarmów i monet".

O wieloletniej tradycji Rękawki tak pisał Ambroży Grabowski we swych wspomnieniach:

"Nazwanie to pochodzi od starego podania. Mogiła Krakusa miała być usypaną przez naród; każdy z obecnych na pogrzebie wodza przyniósł w ręku garść ziemi, a z tej powstało wzgórze, które nazywa się grobowcem Krakusa, czyli od ręki Rękawka.

Obchód Rękawki wiąże się z najdawniejszą epoką dziejów naszych i niknie w mgławej przeszłości. O początku jego nic nie wiemy. Trwa on dotąd, a że z nim łączy się przechadzka w piękną porę roku, przeto i ufać trzeba, że nie będzie zarzucony i na zawsze się utrzyma, jeśli tylko jaka nie zajdzie przeszkoda, której przewidzieć nie można.

Cała rękawka zawisła na tem: we wtorek wielkanocny, jeśli służy pogoda, ludność cała krakowska udaje się na prawy brzeg Wisły, na góry Krzemionki (Lasotnia, Lasotyn) pod kościółek św. Benedykta, w pobliżu mogiły Krakusa leżący. Tam się zgromadzają mnogie tłumy ludu i cala góra przybiera postać olbrzymiego mrowiska. Zresztą cel zebrania się ludzi na Rękawce jest ten sam, jak na Emausie: przypatrzą się jedni drugim, obejrzą się po wielkiej przestrzeni, którą stąd widać, jaki taki kupi cacko, bawidełko dla dzieci, i powracają do miasta.

Tem jest Rękawka więcej ożywioną od Emausu, że całą spadzistą pochyłość góry okrywa chmara uliczników, którym publiczność rzuca bułki, orzechy, jaja, kiełbaski i t. p., a ci, łapiąc takowe, spychając się z góry i kozłując na dół, wzbudzają śmiech ogólny, i spadają jak barany, ale bez żadnej szkody".

Zmontowana w czerwcu 2007 roku konstrukcja stała wcześniej przez 19 lat w jednym z brytyjskich parków rozrywki. Według oficjalnych informacji, jazda na Tic Tac Tornado Coasterze trwa dwie minuty; mnie zdała się wyraźnie krótsza. Jedynym emocjonującym momentem jest dobrze widoczna na panoramie podwójna pętla.